Gürcan Karadut’un yazdığı “Karadut’tan Şiirler”, yaşamın içindeki güzelliklerle dizelerini dolduran Karadut, hayatın her alanındaki iyiliği, güzelliği ortaya çıkarıp, sözcüklerin ifade gücüyle birleştirerek yazdığı şiirlerle kalplere naif dokunuşlarda bulunuyor.

Gürcan Karadut, 1976 yılında Ankara’da doğmuş. 2000 yılında Balıkesir Üniversitesi Turizm Otel İşletmeciliği bölümünden mezun olmuş. 2010 yılında Bahçeşehir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İnsan Kaynakları bölümünde yüksek lisans derecesini almış. İş hayatına resepsiyonist olarak başlayan Gürcan Karadut, sonraki yıllarda birçok otelde otel müdürü olarak görev yapmış. Daha sonra yiyecek-içecek sektörüne giren ve bu alanda kariyer yapan Gürcan Karadut’un “Karadut’tan Şiirler” adlı kitabı A7 Kitap etiketiyle okuyucuyla buluştu. Yaşamın içindeki güzelliklerle dizelerini dolduran Karadut, hayatın her alanındaki iyiliği, güzelliği ortaya çıkarıp, sözcüklerin ifade gücüyle birleştirerek yazdığı şiirlerle kalplere naif dokunuşlarda bulunuyor.

Bazen “hayat torbalarını” toplamak için kilometrelerce yol tepen asi ve kaygılı çocukların gailesini, bazen gözlerden bir damla yaş olup akan bir Anadolu türküsünde saklı olan umudu su yüzüne çıkaran Gürcan Karadut, gönüllerin birbirine yetmediği zamanlardaki gidişlerden, yuvadan uçanların yollarının en iyi dileklerle açık olmasını büyük bir içtenlikle döküyor dizelerine. Mücadelenin gücünden, gönlü denize kayanlardan bahsediyor satırların arasında çaktırmadan. Yekten kaybedenlerle ölümle tanışanlar arasında görünmez bir bağ kurarken kalpten göç edenlerin hikâyesini yazıyor.

“İçinde kanadı mı yaran
Bir düşünce acı ile kapattı mı gözlerini
Sanki onu görmek, sana göstermek istemez
Suskunluğun zamanı geçirmek için
İçinde kanadı mı yaran
O sahne yüzünü buruşturur
Aklını bir ileri bir geri bir sağa bir sola çevirir
Kaç kadeh toplar zaman
İçinde kanadı mı yaran
Yumrukların sıkılır, öfken büyür
Kime öfkelendiğini düşünür durursun
Ne kadar sevmek ne kadar kavga kurtarır
İçinde kanayan yaran iyileşir mi
Gözün kapanmaz, yüzün buruşmaz ise
Öfken dinmiyor, gözlerin yaşarıyorsa
Nafile güzel adam, yaralarınla gideceksin”

diyen Gürcan Karadut, hayata dair ne varsa, kötüleri iyileştirme, çirkinlikleri güzelleştirme çabasına giriyor şiirlerinde. Heybesine kattığı umutla yollara düşen, dilini yüreğiyle bezeyerek gerçekten kaçmadan, utanmadan, sıkılmadan, onunla yüzleşerek, okuru da bu yüzleşmeye davet ederek dizelerinden akan hissiyatları bazen saf bir hesaplaşmayla, bazen de kabullenip, sağlam bir “Eyvallah”la bağrına basıyor ve aktıkça akıyor şiirlerinin arasında…

https://kulturpostasi.com/kitap/yasamin-icine-cokmus-siirler